Petje op, petje af

Wel eens met de gedachte gespeeld om een eigen kantoor te starten? Toe aan een volgende stap, maar nog geen idee wat echt past? Of 'draait' het op kantoor al een tijdje niet zo lekker? Om het antwoord op dit soort (loopbaan)vragen te vinden, moet een advocaat een andere pet opzetten dan de rationele, analyserende en o, zo goed passende 'advocatenpet'. Waarom? Omdat met die pet op vooral risico's en beperkingen worden gezien in plaats van kansen en mogelijkheden. Gevolg is dat dromen dromen blijven en/of ideeën worden afgeschoten nog voordat ze de kans hebben gekregen om echt te rijpen.

Een casus goed kunnen ontrafelen, risico's wegen, zoeken naar 'zwakke' punten bij de tegenpartij, regels doorgronden, kijken waar ruimte voor onderhandeling zit. Het is dagelijkse kost voor een advocaat. Binnen de advocatuur wordt veel waarde gehecht aan deze analyserende vaardigheden. Terecht. Een advocaat die daar goed in is, houdt mensen uit de gevangenis, of helpt juist anderen erin, zorgt dat fusies juridisch goed verlopen, adviseert bedrijven over de juiste interpretatie van regels.........enzovoorts.

Juist deze analyserende mindset werkt minder goed bij vragen op het gebied van loopbaan en persoonlijke ontwikkeling. Wanneer met de 'advocatenpet' op hiernaar wordt gekeken, is de kans groot dat men vooral:

- analyseert in plaats van onderzoekt;

- focust op wat niet goed gaat en potentiële problemen en niet kijkt naar de mogelijkheden;

- achteruit kijkt en op zoek gaat naar precedenten in plaats van vooruit kijkt;

- kijkt naar generieke oplossingen 'wat werkt voor iedereen?' en niet naar specifieke oplossingen 'wat werkt voor mij?';

- veel nadenkt en geen actie onderneemt;

- sceptisch kijkt naar kansen en risico's zo veel mogelijk uitsluit en/of vermijd.

Wat goed werkt in de advocatenpraktijk, werkt dus niet goed bij vragen, keuzes of kwesties op loopbaangebied. Overigens geldt dat niet alleen voor de advocatuur. Dat het niet werkt, is omdat processen die samenhangen met werksatisfactie en persoonlijke groei niet zozeer uitgaan van de ratio (het hoofd), maar veel meer hun basis vinden in het gevoel (het hart). Daarnaast biedt vooral doen en niet zozeer denken (analyseren) inzichten voor de toekomst. Niet voor niets stelde Da Vinci al 'knowing is not enough, we must apply'. Door dingen te doen en uit te proberen, ontwikkelen mensen vaardigheden en verkrijgen ze inzicht(en). Dit 'ontdekkingsproces' leidt uiteindelijk tot zekerheid bij het maken van keuzes.

Bottomline is, dat als loopbaanvragen zich voordoen, de advocaat zijn advocatenpet afzet. Alleen dan kan op een open, niet oordelende en onderzoekende manier naar antwoorden worden gezocht en keuzes worden gemaakt. Men zal dan ook ontdekken dat loopbanen in de huidige voortdurend veranderende wereld steeds minder als een schuin oplopende rechte lijn verlopen. Die lopen eerder als een zigzag lijn. Om daarbij de koers te houden die persoonlijk het beste past en iemands potentieel optimaal tot zijn recht laat komen, is het slim om de pet van de ontdekkingsreiziger op te zetten. Die pet is zo gevonden, geen probleem. Het lastigst is dat voor veel advocaten de advocatenpet min of meer hun identiteit is geworden. Dat maakt het afzetten zo moeilijk. Maar is dat eenmaal gedaan, dan ontstaat ruimte voor groei. Die gaat verder dan persoonlijke groei.